13 czerwca 2009
Noc animacji francuskiej w Podkowie.
Koncert Polpo Motel i Raphaela Rogińskiego.
Artyści zaprezentowali różnorodne techniki, zainteresowania formalne, różne perspektywy patrzenia na świat (między innymi wyświetlono film o człowieku, którego meteoryt uderzył w głowę i jego punkt widzenia przesunął się w lewo o dokładnie 91 cm). Część trzecia, była przeznaczona tylko dla widzów dorosłych.
Technika filmu animowanego ma już około stu lat. Jednym z prekursorów animacji był Polak – Władysław Starewicz, który w 1910 roku – stworzył pierwszy na świecie animowany film lalkowy (Piękną Lukanidę). W latach 20. XX wieku animacja była wykorzystywana przez sztukę awangardową, do czasu, gdy w latach 30. filmy Walta Disney’a wpisały tę technikę na stałe do kultury masowej. Od tamtej pory filmy animowane to w zdecydowanej większości filmy dla dzieci. W 2003. powstał surrealistyczny obraz nagrodzony w Cannes - „Trio z Belleville” Sylviana Chometa. Film szczególny ze względu na wykorzystanie najnowszych technik animacji 3D, nie pozbawiony wielkiej staranności animacji dwuwymiarowej. Technika animacji daje twórcom nieograniczone możliwości. Dlatego chętnie sięga po nią reklama.
Pod koniec lat 50. XX słynna była Polska Szkoła Animacji, która wywarła duży wpływ na animację światową, między innymi zasłużyła się ujmowaniem trudnych tematów w „małą” formę. Od tamtej pory to właśnie film animowany przyniósł Polsce jedynego Oskara - „Tango” Zbigniewa Rybczyńskiego w 1982 r. Dziś w czołówce polskiej są Mariusz Wilczyński, Piotr Dumała i Tomasz Bagiński.
Animacja, ze względu na formalną dowolność stanowi technikę uwielbianą przez koneserów kultury.
Podczas nocy animacji francuskiej w Podkowie można było wysłuchać koncertu Polpo Motel (wokalistka operowa Olga Mysłowska i pianista Daniel Pigoński) - duetu przywołującego na myśl brzmienie grup z legendarnej brytyjskiej wytwórni muzycznej 4AD, szczególnie Cocteau Twins. Koncert otworzył noc.
Około północy wystąpił najlepszy polski gitarzysta młodego pokolenia – Raphael Rogiński.
„To była pierwsza impreza zorganizowana przez Stowarzyszenie Parassol we współpracy z podkowiańskim Centrum Kultury. Pragniemy to powtórzyć, być może stworzyć cykl plenerowych imprez opartych o animację, podczas których będzie można pół nocy oglądać filmy na świeżym powietrzu – krótkometrażowe arcydzieła, eksperymenty video? Nocom animacji będą towarzyszyć koncerty świetnych muzyków. Jak już zdążyliśmy się przekonać, chętnych nie brakuje, nawet chłód i deszcz, które tego wieczora pokrzyżowały nam plany zrobienia pokazu w Parku nie zraziły licznej publiczności. Wszystko odbyło się w Pałacyku i na tarasie. Kolejna noc będzie prawdopodobnie angielską, choć nie wykluczamy nocy mongolskiej.” – mówi Piotr Habierski.
A my czekamy na kolejne, być może noc polską?
Stowarzyszenie Parassol - nie istnieje jeszcze w żadnym oficjalnym rejestrze, ale nie przeszkodziło to pomysłodawcom w zainicjowaniu działalności artystycznej nocą animacji francuskiej w Podkowie Leśnej
Piotr Habierski i Ola Szempruch, artyści, przyjaciele, mieszkańcy Podkowy Leśnej, wpadli na pomysł powołania do życia stowarzyszenia, które miałoby promować młodą, świeżą sztukę, szczególnie projekty multimedialne – animacje, video, ale też performans, teatr eksperymentalny i nieprzeciętne projekty muzyczne, a wszystko na uboczu z dala od galerii, komercyjnych sal kinowych, sal koncertowych.
Myśleli o formule parasola ochronnego, który rozpinałby się nad młodą sztuką, chronił świetne, pionierskie pomysły artystów u początków swojej drogi twórczej.
POLPO MOTEL – duet Olga Mysłowska (wokal) i Daniel Pigoński (keyboards). Od lat wiedzieli, ze stworzą duet muzyczny. Minęło jednak wiele czasu, zanim ich plany stały się faktem. Pomimo biegunowo różnych doświadczeń, znaleźli wspólny język w muzyce. Olga, śpiewaczka operowa, w projekcie wykorzystuje głos kształcony do śpiewu trudnych arii barokowych. Głos, którym śpiewa w Polpo Motel nie jest klasyczny, jest kosmiczny. Daniel, pianista, w projekcie Polpo Motel stoi za keyboardami, które stawia na… desce do prasowania. Grał w Pustkach, teraz dzieli czas między projektami: Polpo Motel I Elektrolot.
Raphael Roginski – gitarzysta, kompozytor i wykonawca, improwizator, animator kultury i badacz folkloru muzycznego. Od 13 roku życia gra na gitarze elektrycznej. Wykształcony jazzowo i klasycznie edukację uzupełniał o muzykologię i etnomuzykologię. Od samych początków działalności twórczej, skupiony jest przede wszystkim na improwizacji wynikającej z jazzu i bluesa, na muzyce etnicznej i ludowej. Miks tych dwóch dróg jest wyznacznikiem stylu jego twórczości pod względem kompozytorskim i wykonawczym. Głęboko związany z kulturą żydowską, szuka jej miejsca w swojej działalności. Z tych poszukiwań powstały dwa projekty których jest liderem: „Shofar” i „Cukunft”. Jest dyrektorem artystycznym festiwali: „Tikkun”, „Varshe”, „Mizrach” przedstawiających nową kulturę żydowską oraz konsultantem w ramach projektów z nią związanych.
Dogłębne analizowanie technik gitarowych, klasycznych gitarzystów bluesowych i znajomość instrumentarium lat 50. i 60. jest podstawą jego brzmienia. Z inspiracji muzyką eksperymentalną Ameryki (Harry Partch, Henry Cowell i innych) powstał zespół „Spinalonga”. Zgłębianie muzyki dawnej zaowocowało projektem „Rogiński gra Bacha“ w którym to muzyka Bacha wykonana jest na gitarach preparowanych. Równolegle muzyk jest zaangażowany w projekty związane ze światową sceną nowego jazzu. Jego kompozycje, improwizacje lub interpretacje często ilustrują wydarzenia artystyczne – filmy dokumentalne i rysunkowe ( np. Man Ray, Viking Elling) , performansy (np. J. Kalina,), teatr tradycyjny i multimedialny (min. „Lothe Lachmann video teatr” „Poza”, Teatr Stary w Krakowie) oraz słowo ( np. Rożewicz, Myśliwski, Abramowicz, Stasiuk). Koncertuje głównie w ramach projektów autorskich – występuje solo lub w lub jako lider zespołów.
MKK
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz